odebrać

odebrać
1. Odbierać ciosy «być uderzanym, bitym»: (...) odbiera i sam zadaje ciosy i mimo że spływa krwią, pozostaje groźny do ostatniej chwili. J. Przymanowski, Pancerni.
2. Odbierać dziecko, poród «pomagać kobiecie przy porodzie, pełnić rolę akuszerki»: Wioskowa położna słyszała już o aseptyce. Nim odbierze poród, starannie myje ręce w płynie dezynfekującym, po czym – równie starannie – wyciera mokre dłonie o własne włosy. L. Wolanowski, Upał.
3. Odebrać komuś dziecko «pozbawić kogoś praw rodzicielskich lub prawa do opieki nad dzieckiem»: A jeśli pani będzie nas tu zanudzać i upierać się z tym wyjazdem, to państwo dziecko pani odbierze i będzie je wychowywać. KiŻ 22/1956.
Coś odbiera komuś sen zob. sen 5.
(Coś) odebrało komuś mowę, głos zob. mowa 1.
Odebrać komuś głos zob. głos 8.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • odebrać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odbierać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}odjęło [odebrało] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}mowę {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …   Słownik języka polskiego

  • odebrać sobie [komuś] życie — {{/stl 13}}{{stl 7}} popełnić samobójstwo, zabić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młody człowiek odebrał sobie życie, skacząc z okna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odbierać — → odebrać …   Słownik języka polskiego

  • odbić kogoś komuś — Odebrać komuś dziewczynę lub chłopaka; uwieść czyjąć sympatię Eng. To take someone s girlfriend or boyfriend away …   Słownik Polskiego slangu

  • odbierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbieraćam, odbieraća, odbieraćają, odbieraćany {{/stl 8}}– odebrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, odbiorę, odbierze, odbierz, odbieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dziecko — 1. Cudowne dziecko «dziecko odznaczające się niezwykłymi, jak na jego wiek, zdolnościami»: (...) był cudownym dzieckiem. (...) Talent rozwinięty bardzo wcześnie – zachowane rysunki ośmioletniego chłopca są nie tylko zdumiewająco dojrzałe, ale… …   Słownik frazeologiczny

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • przejąć — dk Xc, przejąćjmę, przejąćjmiesz, przejąćjmij, przejąćjął, przejąćjęła, przejąćjęli, przejąćjęty, przejąćjąwszy przejmować ndk IV, przejąćjmuję, przejąćjmujesz, przejąćjmuj, przejąćował, przejąćowany 1. «wziąć, przyjąć, odebrać coś od kogoś,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”